Πανάθεμα τα τα λεφτά, αυτά είν’ η αιτία,
που ‘χει φουρτούνες και καημούς,
φαρμάκια κι αναστεναγμούς,
η παλιοκοινωνία.
Τα λεφτά, τα λεφτά είν’ η αιτία,
για τη κά, για τη κάθε αδικία.
Για τα λεφτά τα άτιμα σκληρές στιγμές περνάμε,
φίλους κι αγάπες μια βραδιά,
όσο και να ‘χουμε καρδιά,
για τα λεφτά πουλάμε.
Τα λεφτά, τα λεφτά είν’ η αιτία,
για τη κά, για τη κάθε αδικία.
Πανάθεμάτα τα λεφτά, με κάψανε και μένα,
μου κλείσανε το σπίτι μου,
μου πήραν το κορίτσι μου,
μακριά σε χέρια ξένα.
Τα λεφτά, τα λεφτά είν’ η αιτία,
για τη κά, για τη κάθε αδικία.
