Στην εικόνα σου μακρινό ταξίδι φεύγω
του χειμώνα σου τις βροχές πάντα γυρεύω
στου τσιγάρου σου τον καπνό να ταξιδεύω
μες τα μάτια σου τ’ άγρια να ημερεύω.
Πόσο σ’ αγαπώ
κι αν ο χρόνος θα περνάει
θα ‘μαι πάντα εδώ
τίποτα δε μας γερνάει
θα ‘σαι πάντα εδώ.
Η ζωή μας το χρωστάει.
Ναι…
Μα το πιο βαθύ χρώμα του νερού θα δώσω
με μια λέξη απλή την καρδιά σου να θαμπώσω
κι όνειρο τρελό τη σιωπή σου εγώ ν ‘ αγγίξω
δείξε μου το φως κι άσε με μέσα να ζήσω.
Πόσο σ’ αγαπώ
κι αν ο χρόνος θα περνάει
θα ‘μαι πάντα εδώ
τίποτα δε μας γερνάει
θα ‘σαι πάντα εδώ.
Η ζωή μας το χρωστάει.
Ναι…