Πάλι η ιστορία η γνωστή ξανά
να συμμαζεύω τα κομμάτια μου αργά
δίνω τα χρόνια μου στο πουθενά
σ’ ανθρώπους λάθος και κενά
Μόλις τα δύσκολα περνάν
και οι μέρες μου χαμογελάν
σύμπτωση απλή ή τραγική
κάποια Τετάρτη με πετάν
πάντα Τετάρτη με πατάν
Για μένα άλλες λέξεις μη βρεις
ούτε αν μ’ αγάπησες ποτέ
σαν πλαστικό που μυρίζει φριχτά
η καμμένη παρηγοριά
Μες στο ποτήρι ένα φύλλο ξερό
έπεσε και επιπλέει καιρό
κοίτα τι είναι η ζωή
ταξίδι και φυλακή
Όνειρα όμορφα δεν κάνω πια
οι τύψεις σου μου αφήσαν πληγές
έγειρα δίπλα μου σαν υπνοβάτης
με γέλια και ενοχές
Για μένα άλλες λέξεις μη βρεις
ούτε αν μ’ αγάπησες ποτέ
σαν πλαστικό που μυρίζει φριχτά
η καμμένη παρηγοριά
Για μένα άλλες λέξεις μη βρεις
σύμπτωση απλή ή τραγική
κάποια Τετάρτη με πετάν
πάντα Τετάρτη με πατάν
