Νύχτα με χίλια πρόσωπα στο βλέμμα σου αλητεύει
και σέρνει με τις γόβες της κρυστάλλινο χορό
Όσο κι αν θέλεις να σωθείς, πάντα θα περισσεύει
μια κουταλιά για να πνιγείς θαλασσινό νερό.
Το μυστικό μου το ‘χε πει φευγάτος θερμαστής
για ό,τι πάθεις στη στεριά, πάντα θα φταις εσύ.
Οι κουρασμένες μας στιγμές χωρούν σε μιαν αράδα
κι ας είναι χρόνια δίσεχτα τα λόγια που θα πεις
Τα αταξίδευτα σκαριά που καρτερούν στη ράδα
έχουν πληγές που φαίνονται στο φως της αστραπής.
