Άδεια η κάμαρα εσύ αλλού
σε ζητώ στα σκοτεινά του νου απεγνωσμένα.
Μπήκε στη φλέβα μου ο πανικός
μοιάζει η μοναξιά Ατλαντικός χωρίς εσένα.
Σε χρειάζομαι
κοφτερό γυαλί η νύχτα και χαράζομαι.
Σε χρειάζομαι
στης αγάπης σου τα βράχια κομματιάζομαι.
Η απουσία σου μια φυλακή
ένα λάθος μου μ’ έκλεισε εκεί κι όλα χαμένα.
Πριν απ’ την τρέλα μου μια σπιθαμή
για να ζω δεν έχω αφορμή χωρίς εσένα.
Σε χρειάζομαι
κοφτερό γυαλί η νύχτα και χαράζομαι.
Σε χρειάζομαι
στης αγάπης σου τα βράχια κομματιάζομαι.
