Με μάτια ανοιχτά σ’ ονειρευόμουνα,
ζητούσα όσα τάζει μια ζωή,
με χείλη σφαλιστά αναρωτιόμουνα
τι κρύβει η δική σου η ψυχή.
Παντού ήσουν εσύ, σε όλα ήσουν εσύ,
στις χαρές μου και στις λύπες μου, εσύ,
παντού ήσουν εσύ, σε όλα ήσουν εσύ,
κι αν έφυγες, στην σκέψη μου ακόμα είσαι εσύ.
Με δάκρυα καυτά σου ορκιζόμουνα,
φοβόμουν μη σε χάσω ξαφνικά,
με λόγια της αγάπης σου, ντυνόμουνα
μα τα `σβυσες σαν μπόρα, βιαστικά.
Παντού ήσουν εσύ, σε όλα ήσουν εσύ,
στις χαρές μου και στις λύπες μου, εσύ,
παντού ήσουν εσύ, σε όλα ήσουν εσύ,
κι αν έφυγες, στην σκέψη μου ακόμα είσαι εσύ.
