Παντρεύτηκες λοιπόν, μπράβο, να ζήσεις,
παντρεύτηκα κι εγώ τις αναμνήσεις.
Γέλασα για να μην κλάψω,
εχθές που σε αντάμωσα μαζί της
κι έλεγα να σου φωνάξω,
“να που μπήκες στη ζωή της”.
Παντρεύτηκες λοιπόν, ε, μπράβο, να ζήσεις,
παντρεύτηκα κι εγώ τις αναμνήσεις,
παντρεύτηκες λοιπόν, μπράβο, να ζήσεις,
παντρεύτηκα κι εγώ τις αναμνήσεις.
Στο τσιγάρο που θ’ ανάψω,
θα βάλω να τα κάψω όσα με πνίγουν,
άνθρωποι είμαστε, πού ξέρεις,
μόνο τα βουνά δε σμίγουν.
Παντρεύτηκες λοιπόν, μπράβο, να ζήσεις,
παντρεύτηκα κι εγώ τις αναμνήσεις.
