Τα λάθη μου τα ξέρω και λυπάμαι,
δεν πρόκειται ποτέ να ξαναγίνουν,
με μια φωτογραφία σου κοιμάμαι
κι οι τύψεις στ’ απόσπασμα με στήνουν,
σε ησυχία δε μ’ αφήνουν.
Πάνω απ’ όλα σε αγαπάω,
σβήσ’ τα όλα, ξέχνα τα και έλα,
μη χτυπάς όπου πονάω,
μη με δεις και κάνω καμιά τρέλα.
Οι νύχτες μοναξιάς δεν ξημερώνουν,
στη σκέψη πως μου λείπεις δεν αντέχω,
πληγές οι αναμνήσεις που ματώνουν,
εσύ είσαι ό,τι έχω και δεν έχω,
μακριά σου δεν αντέχω.
Πάνω απ’ όλα σε αγαπάω,
σβήσ’ τα όλα, ξέχνα τα και έλα,
μη χτυπάς όπου πονάω,
μη με δεις και κάνω καμιά τρέλα.
