Σ’ αγάπησα για να χαρώ
μα εγώ χαρά δεν είδα
και στο χαμένο μου καιρό
ένιωσα ότι κυνηγώ
μια άπιαστη ελπίδα.
Παράδεισο μου έταξες,
ζωή παραμυθένια,
στην άβυσσο με πέταξες
και ούτε το ‘χεις έννοια.
Στα μάτια σου γεννήθηκα,
στα χέρια σου πεθαίνω
και κάθε ώρα και στιγμή
βλέπω να φεύγει η ζωή
και τι να περιμένω.
Παράδεισο μου έταξες,
ζωή παραμυθένια,
στην άβυσσο με πέταξες
και ούτε το ‘χεις έννοια.
