Παραδέχτηκα
και ζωή και θάνατο
σ’ ονειρεύτηκα
σαν λουλούδι αθάνατο
Κι άλλο δε φοβάμαι πια.
Αχ, μια ξενιτιά,
τούτη η φωτιά
ψεύτη νοτιά.
Παραδέχτηκα
και ζωή και θάνατο
κι άλλο δε φοβάμαι πια.
Μονοπάτι μου
δυο τσιγάρα νότια
για κρεβάτι μου
δυο χαρτοκιβώτια
κι ένα γράμμα συντροφιά.
Παραδέχτηκα δυο σκυλιά που τρέχανε
κι ό,τι ανέχτηκα
λίγο λίγο μ’ έχανε
Μες στην άσπρη συννεφιά.
