Πάψε να μιλάς,
στα λάθη δεν αξίζει να κολλάς,
εγώ από κοντά σου είμαι απόν
κι εσύ κοιτάς το τίποτα.
Δεν ανησυχώ,
εσένα τώρα πια δεν θα σκεφτώ,
δεν είμαι από αυτούς που συγχωρούν,
το τίποτα με τίποτα.
Σου ‘χω μαζέψει πολλά,
κι όμως σ’ αγάπησα Θεέ μου τρελά…
Παραιτούμαι από σένα
τα σπασμένα
δεν θα τα πληρώσω εγώ πάλι..
Κάποτε χαμογελούσες
με φιλούσες
και με έστελνες βαθιά στην ζάλη,
πια τίποτα….
Άδειες βραδιές,
φιλιά στο περιθώριο στιγμές
σε όλα αυτά δεν ήμασταν μαζί
κοιτούσαμε στο τίποτα.
Σου ‘χω μαζέψει πολλά,
κι όμως σ’ αγάπησα Θεέ μου τρελά…
Παραιτούμαι από σένα
τα σπασμένα
δεν θα τα πληρώσω εγώ πάλι..
Κάποτε χαμογελούσες
με φιλούσες
και με έστελνες βαθιά στην ζάλη,
πια τίποτα….
