Σαν πύργος χάρτινος το σώμα μου κατέρευσε,
όσα μου έλεγε γι’ αγάπη, όλα τ’ αναίρεσε,
η αδιαφορία της με σκότωσε, με πέθανε,
και η φυγή της άλλον άνθρωπο με έκανε,
γιατί, γιατί, γιατί το έκανε.
Παραλίγο να πάρω τους δρόμους,
παραβάτης να γίνω στους νόμους,
παραλίγο αλήτης να γίνω,
μα προτίμησα έτσι να μείνω.
Κοντά της πίστευα πως βρήκα τον παράδεισο,
το φέρσιμό της με κατέβασε στην άβυσσο,
πολύ μου στοίχισε ο τρόπος που μου φέρθηκε,
την αγαπούσα σαν τρελός μα παραφέρθηκε,
γιατί, γιατί έτσι μου φέρθηκε.
Παραλίγο να πάρω τους δρόμους,
παραβάτης να γίνω στους νόμους,
παραλίγο αλήτης να γίνω,
μα προτίμησα έτσι να μείνω.
