Αχ γιατί, μα γιατί χωρίς αιτία
κάθε τόσο μου κολλάς
δίχως αφορμή κι αιτία
την καρδιά μου την χαλάς;
Παραπονιάρικο, παραπονιάρικο,
παραπονιάρικο, παραπονιάρικο,
κόψε το ύφος σου
πια το γκρινιάρικο.
-Για τα μάτια σου πεθαίνω.
-Κι εγώ πεθαίνω.
-Με τρελαίνεις πω πω, πω πω,
να σε βλέπω δε χορταίνω
και μου λες δε σ’ αγαπώ.
Παραπονιάρικο, παραπονιάρικο,
παραπονιάρικο, παραπονιάρικο,
κόψε το ύφος σου
πια το γκρινιάρικο.
Μη με βλέπεις λυπημένα,
αχ, λυπημένα και τα μάτια σου μην κλαίν’,
χαρακτήρες σαν κι εμένα
ό,τι πούνε δεν ξελέν’.
Παραπονιάρικο, παραπονιάρικο,
παραπονιάρικο, παραπονιάρικο,
κόψε το ύφος σου
πια το γκρινιάρικο.
