Παραπονούμαι μιας ψυχής
μα τ’ ονομα δε λέω,
γιατί ανε πω και τ’ όνομα,
θα κάθομαι να κλαίω.
Βάστα καρδιά μου δυνατά
μα το κορμί αντέχει,
ως νταγιαντούνε τα βουνά
όντε βροντά και βρέχει.
Παραπονούμαι μιας ψυχής
μα τ’ ονομα δε λέω,
γιατί ανε πω και τ’ όνομα,
θα κάθομαι να κλαίω.
Βάστα καρδιά μου δυνατά
μα το κορμί αντέχει,
ως νταγιαντούνε τα βουνά
όντε βροντά και βρέχει.
