Καρδιά που λαχταρούσες τέτοια μάτια
που ήταν σαν φωτιά, σαν κεραυνός.
Καρδιά που ονειρευόσουνα παλάτια
δεν ήξερες, τι είναι ο καημός.
Φαντάστηκες πως είναι, παράσταση
πως είναι μια καινούργια, διάσταση.
Στη σφαίρα του μυαλού σου,
του τρελού και του αγνού σου,
που ζητούσε και ποθούσε την ανάσταση.
Καρδιά που ξαναγύρισες θλιμμένη
στα στήθια μου ξανά για να κρυφτείς.
Δεν ήξερες, το τι σε περιμένει.
Πληγώθηκες και ήρθες να σωθείς.
Φαντάστηκες πως είναι, παράσταση
πως είναι μια καινούργια, διάσταση.
Στη σφαίρα του μυαλού σου,
του τρελού και του αγνού σου,
που ζητούσε και ποθούσε την ανάσταση.
