Από ένα παραστράτημα
κι από μια ρουφηξιά
η μέρα έγινε καπνός
και το νερό φωτιά
Άσπρα μαντιλάκια γνέφεις
που με φέρνουν στον γκρεμό
μαύρο φίδι που με ζώνει
και φωνάζω αλίμονο
Από μια πλάνη έφυγα
σε τρικυμία μπήκα
ποιος είπε πως θα ξέφευγα
η αλήθεια είναι μια τρύπα
Μια τρύπα μέσα στο νερό
ένα μηδέν η γνώση
παλιά μου τέχνη κόσκινο
δεν έχω μετανιώσει
Για τα βαριά τ’ αμίλητα
για τις καταστροφές
όλα μου τα τραβήγματα
δεν είναι διαστροφές
Βόλτες στη Θεσσαλονίκη
μες στα μπαρ πότης γνωστός
δεν σε πιάνει ούτε ο Βούδας
ο Αλλάχ και ο Χριστός
