Είπες πως θέλεις να χωρίσουμε,
όπως νομίζεις,
θαρρώ πως είναι περιττό, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό,
να το θυμίζεις.
Αφού το αποφάσισες, με γεια σου, με χαρά σου,
πάρε τους όρκους σου, πάρε τα χάδια σου,
τις υποσχέσεις σου και τα όνειρά σου,
πάρ’ τα και φύγε από τα μάτια μου και μη γυρίσεις,
θα μείνω μόνη μου, με συντροφιά μου τις αναμνήσεις,
πάρ’ τα και φύγε από τα μάτια μου και μη γυρίσεις,
θα μείνω μόνη μου, με συντροφιά μου τις αναμνήσεις.
Αφού το θέλεις να χωρίσουμε,
τον πόνο πνίγω,
θαρρώ δεν έχει πια σκοπό, ό,τι κι αν πεις, ό,τι κι αν πω,
μια και θα φύγω.
Αφού το αποφάσισες, με γεια σου, με χαρά σου,
πάρε τους όρκους σου, πάρε τα χάδια σου,
τις υποσχέσεις σου και τα όνειρά σου,
πάρ’ τα και φύγε από τα μάτια μου και μη γυρίσεις,
θα μείνω μόνη μου, με συντροφιά μου τις αναμνήσεις,
πάρ’ τα και φύγε από τα μάτια μου και μη γυρίσεις,
θα μείνω μόνη μου, με συντροφιά μου τις αναμνήσεις.
