Γιατί μου λες και στο γιατί είμαι κι εγώ χαμένος
Σε μια ομίχλη από γνωστούς και φίλους μεθυσμένους
Κάτι σου πνίγει τη φωνή και θέλεις να φωνάξεις
Θέλεις να φύγεις μακριά, πίσω να μην κοιτάξεις
Πάρε χρώμα απ’ τις πληγές σου, ντύσου κόκκινα
κόψε τα σχοινιά πριν γίνουν συρματόσχοινα
Είναι οι ώρες δύσκολες τα βράδια και σε πνίγουν
Θέλεις αέρα, θέλεις φως κι οι πόρτες δεν ανοίγουν
Κάτι σου πνίγει τη φωνή και θέλεις να φωνάξεις
τα ρούχα που σε σφίγγουνε θέλεις να τα πετάξεις
