Τίποτα δεν είχε μείνει να το εμπιστευθείς
κι από όσα είχαν γίνει, ήθελες να βγεις,
τίποτα δε συγχωρούσες από τα παλιά,
μια φωτιά μόνο ζητούσες, μ’ ένα σκέτο “γεια”.
Πάρε φωτιά απ’ τα μάτια μου
κι απ’ την αλήθεια της καρδιάς,
τ’ άστρα και τα φεγγάρια μου
ν’ ανάψουνε για ‘μας.
Με δυο σύννεφα στα μάτια ήσουνα εκεί
και δε σ’ ένοιαζε αν ήταν Τρίτη ή Κυριακή,
τίποτα δεν αγαπούσες, ίδια η μοναξιά,
μια φωτιά μόνο ζητούσες, μ’ ένα σκέτο “γεια”.
Πάρε φωτιά απ’ τα μάτια μου
κι απ’ την αλήθεια της καρδιάς,
τ’ άστρα και τα φεγγάρια μου
ν’ ανάψουνε για ‘μας.
