Πάρε με νύχτα να κρυφτώ
με κυνηγά ο πόνος,
έλα βοήθα μια καρδιά
που την σπαράζει η ερημιά
κι απελπισμένος περπατώ
και σαν την πίκρα μόνος.
Πως υπάρχει τέτοιος πόνος
δεν το φανταζόμουνα
την ζωή μου εγώ για σένα
ορκιζόμουνα.
Πάρε με νύχτα να κρυφτώ
ποτέ μη ξημερώσει
το προδομένο μου κορμί
το φως της μέρας μη το δει
την πίκρα που ‘χω στην καρδιά
άνθρωπος μη τη νιώσει.
Πως υπάρχει τέτοιος πόνος
δεν το φανταζόμουνα
την ζωή μου εγώ για σένα
ορκιζόμουνα.
