Στις σκιές απόψε μίλα
ξεσηκώνοντας τα φύλα
στο ποτάμι της αβύσσου
από δέντρα παραδείσου
άμα θες εσύ, κρατήσου.
Με τα χέρια του σφιγμένα
ρίχνει βότσαλα σε μένα
ο καιρός και με μεθάει
στα ξενύχτια μου γελάει
κι όλο έρχεται και πάει.
Με δυο μάτια τρελαμένα
ψάξε γύρω σου για σένα
στα κουρέλια, στα σινάφια
βρες τα ρόδα και τ`αγκάθια.
Η ζωή σου μια παρτίδα
αν γυρίσει η σελίδα
τα χαμένα χρόνια είδα.
Με πυξίδες και βιβλία
στα στενά περιπολία
στα δρομάκια της ζωής σου
τόσοι φράχτες στην αυλή σου
άμα θες εσύ, κοιμήσου.
Τα δυο χέρια τεντωμένα
με το νήμα μπερδεμένα
στου λαβύρινθου τις ήττες
είναι όνειρα και νίκες
όλοι θύματα και θύτες.
