Στον τάφο σου πατέρα μου
ήρθα να ξανακλάψω
και το καντήλι το σβηστό
εγώ να σου το ανάψω.
Πατέρα μου πατέρα μου
τον πόνο μου σου λέω
μα δε με βλέπεις που πονώ
κι ούτε μ’ ακούς που κλαίω.
Πατέρα μου στο σπίτι μας
δε θα ξαναγυρίσεις
σου πήρε ο Χάρος τη μιλιά
να μην ξαναμιλήσεις.
Πατέρα μου πατέρα
μου που είσαι μακριά μου
ποτίζω τα λουλούδια σου
μ’ αυτά τα δάκρυά μου.
Πατέρα μου ορφάνεψα
κι η ορφάνια με παιδεύει
μην πέσω έξω στη ζωή
ποιος θα με συμβουλεύει.
Πατέρα μου πατέρα μου
τον πόνο μου σου λέω
μα δε με βλέπεις που πονώ
κι ούτε μ’ ακούς που κλαίω.
