Ότι κι αν ζητήσω το ‘χω μες στα ξένα που γυρνώ,
μα την γλυκιά μου την πατρίδα μ’όλην τη φτώχεια της πονώ.
Μοιάζει η πατρίδα με την ξενιτιά,
όπως η μάνα με τη μητριά.
Πλούτη, μέγαρα και κούρσες κι από μάγισσες φιλιά
δεν αξίζουν όσο αξίζει της μάνας μου η αγκαλιά.
Μοιάζει η πατρίδα με την ξενιτιά,
όπως η μάνα με τη μητριά.
Μέρα νύχτα πικραμένος μια κοπέλα νοσταλγώ,
ένα σπιτάκι μ’ ένα χαγιάτι, δυο γλάστρες με βασιλικό.
Μοιάζει η πατρίδα με την ξενιτιά,
όπως η μάνα με τη μητριά.
