Στα ερείπια του κόσμου που χάνεται
Θα φυτρώσουν λουλούδια παράξενα
Θα ανέβουν να αγκαλιάσουν τα κτίρια
Και θα μπαίνουνε απ’ τα παράθυρα
Στα ερείπια του κόσμου που χάνεται
Τα σκυλιά θα ουρλιάξουν απόκοσμα
Θα παγώσουνε λίμνες ολόκληρες
Κι οι οθόνες θα σβήσουν απότομα
Θα χτυπάτε και θα καταστρέφετε
Θα αντέχουμε θα ξαναχτίζουμε
Όσο εσείς στα ρηχά θα μας σέρνετε
Τόσο εμείς πιο βαθιά θ αρμενίζουμε
Θα φυσάει ο Βοριάς ασταμάτητα
Θα στεγνώσουν ο Τίγρης κι ο Ευφράτης
Της παλιάς μας αγάπης τα λάβαρα
Θα ανεμίζουνε πέρα απ’ τη θάλασσα
Καρφωμένα στη γη που ανάψαμε
Τη φωτιά μιας καινούργιας αγάπης
Σημείωση
Το μουσικό απόσπασμα με τη φωνή της ηθοποιού Αγγελικής Παπαθεμελή, είναι από τον θεατρικό μονόλογο ”Φυλαχτό”, βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Ρ. Μπολάνιο σε σκηνοθεσία της Μάγδας Κόρπη και μετάφραση του Κρίτωνα Ηλιοπούλου, όπου έλαβε χώρα στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής το 2021-22. (Έναρξη στις 22 Νοεμβρίου 2021)
Οι στίχοι του τραγουδιού απαγγέλθηκαν για πρώτη φορά από τον Παύλο στη διασκευή “Γκρεμισμένα σπίτια” του Γιάννη Μαρκόπουλου στο δίσκο “Πέρα από τη θάλασσα”.
