Πέφτει το βρόχινο νερό και στα βουνά το χιόνι
μα σαν δε βγει το δάκρυ μου δεν ξεδιψούν οι πόνοι.
Νύχτα μ’ αρέσει αμοναχός να περπατώ να βρέχει
που κλαίω και το δάκρυ μου δε φαίνεται πως τρέχει.
Πέφτει το βρόχινο νερό και στα βουνά το χιόνι
μα σαν δε βγει το δάκρυ μου δεν ξεδιψούν οι πόνοι.
Νύχτα μ’ αρέσει αμοναχός να περπατώ να βρέχει
που κλαίω και το δάκρυ μου δε φαίνεται πως τρέχει.
