Πάνω στις όχθες σου περπάτησα κι εγώ
ψάχνοντας να βρω το πολύτιμο σου μυστικό.
Με δάκρυ σε έφτιαξε και σε σχημάτισε θαρρώ
στέκομαι δίπλα σου τον ουρανό στα μάτια σου κοιτώ.
Πέλαγο βαθύ και ξένο, αγριεμένο
που στεριά δεν σε κρατά
στις όχθες σου σαν φάρος μένω, σε προσμένω
να χτυπήσεις με το κύμα σου
στην άδεια μου αγκαλιά, στην άδεια μου αγκαλιά…
Ψίθυρος είναι ο άνεμος, το κύμα σου ο πόνος
φουρτουνιασμένη η σκέψη σου που δεν σ’ αγγίζει ο χρόνος.
Έχεις γαλάζια την καρδιά, άσπρο το φόρεμα σου
θα ταξιδέψω στα βαθιά να πιω το άρωμα σου.
Πέλαγο βαθύ και ξένο, αγριεμένο
που στεριά δεν σε κρατά
στις όχθες σου σαν φάρος μένω, σε προσμένω
να χτυπήσεις με το κύμα σου
στην άδεια μου αγκαλιά, στην άδεια μου αγκαλιά…
Πέλαγο βαθύ και ξένο, αγριεμένο
που στεριά δεν σε κρατά
στις όχθες σου σαν φάρος μένω, σε προσμένω
να χτυπήσεις με το κύμα σου
στην άδεια μου αγκαλιά, στην άδεια μου αγκαλιά…
