Τελείωσε εδώ, τι κρίμα,
ο δικός μας δρόμος.
Για να μη σε δω να φεύγεις,
πρώτος φεύγω εγώ.
Χάνονται τα όνειρά μου,
χάνεται και ο χρόνος.
Μπρος την πόρτα της ζωής μου,
βήματα μετρώ
Πέντε βήματα
απ’ την πόρτα σου με χωρίζουν τώρα.
πέντε βήματα
μείναν και έφυγα,
κόσμους μακριά.
πέντε βήματα
απ’ το σώμα σου,
μοιάζουν ξένη χώρα.
Πέντε γράμματα
γράφουν έφυγα,
όσο κι αν πονά.
Πως φοβάμαι να κοιτάξω μες τα δυο σου μάτια,
ό, τι μέσα μου ραγίζει,
έτσι θα φανεί,
σαν καθρέφτης η ψυχή μου,
γίνεται κομμάτια.
πέντε βήματα μετράει,
όλη μου η ζωή.
Πέντε βήματα
απ’ την πόρτα σου με χωρίζουν τώρα.
πέντε βήματα
μείναν και έφυγα,
κόσμους μακριά.
πέντε βήματα
απ’ το σώμα σου,
μοιάζουν ξένη χώρα.
Πέντε γράμματα
γράφουν έφυγα,
όσο κι αν πονά.
Τελείωσε εδώ, τι κρίμα,
ο δικός μας δρόμος.
Για να μη σε δω να φεύγεις,
πρώτος φεύγω εγώ.
Χάνονται τα όνειρά μου,
χάνεται και ο χρόνος.
Μπρος την πόρτα της ζωής μου,
βήματα μετρώ
