Στο χάραμα του φεγγαριού
πάλι μονάχη βγήκες,
πήραν οι δρόμοι το κορμί
και την καρδιά οι λύπες.
Πέντε δάχτυλα στο χέρι,
το καθένα ένας καημός,
κάθε πίκρα δαχτυλίδι
και βραχιόλι ο στεναγμός,
πέντε δάχτυλα στο χέρι,
το καθένα ένας καημός.
Γωνιές, πλατείες και στενά
και σπίτια φωτισμένα
και τα φιλιά που αναζητάς
στη σκοτεινιά χαμένα.
Πέντε δάχτυλα στο χέρι,
το καθένα ένας καημός,
κάθε πίκρα δαχτυλίδι
και βραχιόλι ο στεναγμός,
πέντε δάχτυλα στο χέρι,
το καθένα ένας καημός.
