Πέντε λεβέντες μια βραδιά
στον χάρο δώσαν τσικουδιά
Με μια και δυο και τρεις γουλιές
έγιν’ ο φίλος να τον κλαις
Κι απάνω στην στερνή γουλιά
δίνουν οι άντρες δρασκελιά
πιάνουν τον χάρο απ’ τα μαλλιά
τον σέρνουν και τρεκλίζει
Και η ζωή ανθίζει
Πέντε λεβέντες μια νυχτιά
στην πίκρα βάλανε φωτιά
Κάψαν το άδικο της γης
τον κόσμο φτιάξαν απ’ αρχής
Στάχτη γενήκαν τα θεριά
Πέσαν τα δόντια του βοριά
γέμισ’ η πλάση με παιδιά
και νιόπαντρα ζευγάρια.
Χαρά στα παλληκάρια.
