Πέντε πόρτες
πέντε δρόμοι
και για προίκα το κρεβάτι
κι η καρέκλα η σπασμένη
Και κανείς δεν ήρθ’ ακόμη
στο πικρό το σταυροδρόμι
Να ‘χα τον ήλιο στην καρδιά
δρόμο ν’ άνοίξω στον γκρεμό
δεν την αντέχω την βραδιά
με το μαχαίρι στο λαιμό
δεν την αντέχω την βραδιά
χωρίς καρδιά
Πέντε πόρτες
πέντε δρόμοι
απ’ τον ναύτη στον εργάτη
στον μικρό που με λυπάται
και στο πλάι μου κοιμάται
και ξανά στο σταυροδρόμι
πέντε πόρτες πεντε δρόμοι
