Πέντε χρόνια περάσανε δίχως να σ’ ανταμώσω,
πέντε χρόνια περάσανε, τι φριχτός χωρισμός.
Τώρα σ’ έχω αγάπη μου μες στα δυο μου χέρια
και γελούν οι θάλασσες, οι ουρανοί, τ’ αστέρια.
Πέντε χρόνια περάσανε δίχως να σ’ ανταμώσω,
πέντε χρόνια περάσανε, τι μεγάλος καημός.
Ποτέ μου δεν το ξέχασα
κι αν μ’ έχασες κι αν σ’ έχασα
που μου ‘δωσες το λόγο σου
πως θα με καρτερούσες.
Κουνώντας το μαντήλι σου
και τρέμοντας τα χείλη σου
που κάποιο πλοίο μ’ έπαιρνε
και μ’ αποχαιρετούσες.
Πέντε χρόνια περάσανε δίχως να σ’ ανταμώσω,
πέντε χρόνια περάσανε τι φριχτός χωρισμός.
Τώρα σ’ έχω αγάπη μου μες στα δυο μου χέρια
και γελούν οι θάλασσες, οι ουρανοί, τ’ αστέρια.
Πέντε χρόνια περάσανε δίχως να σ’ ανταμώσω,
πέντε χρόνια περάσανε, τι μεγάλος καημός.
