Κάθομαι εδώ και σε θυμάμαι
βλέπω ν’ αλλάζει ο καιρός
κι έχω αρχίσει να φοβάμαι
δεν είμαι βράχος, ούτε θεός
και σε θυμάμαι…
Πέρασε κάποια και φορούσε τ’ άρωμά σου
μες στη ζαλάδα και τα φώτα της γιορτής
δεν ήσουνα εκεί, μα ήμουνα κοντά σου
κι ας μην μπορούσες να με δεις
Σ’ έχω τατουάζ μες στην καρδιά μου
κι έρχεσαι τις νύχτες στα κρυφά
με της νοσταλγίας το λεπίδι
κόβεις τη ζωή μου ξαφνικά
και σε θυμάμαι…
Πέρασε κάποια και φορούσε τ’ άρωμά σου
μες στη ζαλάδα και τα φώτα της γιορτής
δεν ήσουνα εκεί, μα ήμουνα κοντά σου
κι ας μην μπορούσες να με δεις