Πέρασε ο καιρός,
και μου λείπουν τα μάτια σου
και μου λείπει το βλέμμα σου
και το γέλιο σου ακόμα
Δεν είμαι εχθρός,
είμαι εκείνο που λείπει,
στη χαρά και στη λύπη
είμαι κάτι κι εγώ
Είμαι αυτό που θα προσκυνάς και δε πιστεύεις
και την αγάπη κάθε μέρα την ληστεύεις
είμαι το τίποτα το χθες είμαι το κάτι
θυμήσου κάποτε με φώναζες αγάπη
Πέρασε ο καιρός
κι όλα τα κομμάτια μου
μάζεψε τα μάτια μου
είν’ όλα δικά σου,
Βγάλε μια φωνή,
δε θα με ξεχάσεις
κι ούτε να με ψάξεις
θα ‘μαι πάντα εκεί
Είμαι αυτό που θα προσκυνάς και δε πιστεύεις
και την αγάπη κάθε μέρα την ληστεύεις
είμαι το τίποτα το χθες είμαι το κάτι
θυμήσου κάποτε με φώναζες αγάπη
