Τα βάσανά μου έλεγα
μέσα στην αγκαλιά σου
κι αν σπάραζα κι αν έκλαιγα
δε θόλωσ’ η ματιά σου.
Και απογοητεύτηκα
γιατί η ομορφιά σου
είναι τελείως άσχετη
με την ψυχρή καρδιά σου,
και απογοητεύτηκα.
Περιεχόμενο δεν έχεις
κι είν’ άδικο να σ’ αγαπώ
γιατί από μένανε απέχεις
όσο η γη απ’ τον ουρανό,
περιεχόμενο δεν έχεις.
Αν φώναζε ο πόνος μου,
θα μ’ άκουγαν τ’ αστέρια,
μα τώρα νιώθω μόνος μου
μέσ’ στα ψυχρά σου χέρια.
Και απογοητεύτηκα
και γελασμένος βγήκα,
γιατί μια ανταπόκριση
κοντά σου εγώ δεν βρήκα
και απογοητεύτηκα.
Περιεχόμενο δεν έχεις
κι είν’ άδικο να σ’ αγαπώ
γιατί από μένανε απέχεις
όσο η γη απ’ τον ουρανό,
περιεχόμενο δεν έχεις,
περιεχόμενο δεν έχεις.
