Θέλω να σβήσω όλες τις αργίες
να μείνουν μόνο οι καθημερινές
για να μη σέρνομαι σε περιπολίες
να βρω το στίγμα σου τις άδειες Κυριακές.
Θέλω να σβήσω όλες τις αργίες
που περισσεύουνε του ρολογιού οι στροφές
για να μη γέρνουνε οι πολυκατοικίες
όταν σε ψάχνω Σαββατόβραδα στου Μετς.
Κι όλο περιμένω κι όλο περιμένω
εγώ θα κάνω Κυριακή τη μέρα που θα ‘ρθείς
κι όλο περιμένω κι όλο περιμένω
εγώ θα κάνω Κυριακή το πρώτο σου φιλί.
Θέλω να σβήσω όλες τις αργίες
που σε δανείζονται παρέες κοσμικές
αναρριχώμενοι κι ανάρμοστες κυρίες
άραγε θ’ ανεβεί ο χρυσός…
εσύ λοιπόν τι λες;
Θέλω να σβήσω όλες τις αργίες
να σ’ έχω πλάι μου τις ώρες τις μικρές
να ξαναπαίξουμε κρυφτό ξελευτερίες
και ν’ αγκαλιάσουμε πατρίδες μακρινές.
