Έχεις περίπου δυο λεπτά
να μου εξηγήσεις την αλήθεια
και να ξεχάσεις τη συνήθεια,
που ‘χεις, να ζεις μες στην ψευτιά
έχεις περίπου αισθανθεί
τι πάει να πει `’όλα τα δίνω”
και την ψυχή μου παραδίνω
χωρίς καμία ενοχή.
Δε γίνεται έτσι να συνεχίσουμε όταν εσύ
Περίπου μ’ αγαπάς, περίπου με πιστεύεις
δεν ξέρεις τι ζητάς, δεν ξέρεις τι γυρεύεις
Περίπου μ’ αγαπάς, περίπου μ’ αγκαλιάζεις
στα δύο μια καρδιά, δεν ξέρεις να μοιράζεις.
Εσύ περίπου αγαπάς
με την ψυχή σου κλειδωμένη
κρατάς την Άνοιξη κρυμμένη
σ’ ένα Χειμώνα μοναξιάς
εσύ περίπου ξενυχτάς
για ό,τι αύριο ξημερώνει
και δε σε νοιάζει αν με πληγώνει
που είσαι εδώ μα αλλού κοιτάς.
Δε γίνεται έτσι να συνεχίσουμε όταν εσύ
Περίπου μ’ αγαπάς, περίπου με πιστεύεις
δεν ξέρεις τι ζητάς, δεν ξέρεις τι γυρεύεις
Περίπου μ’ αγαπάς, περίπου μ’ αγκαλιάζεις
στα δύο μια καρδιά, δεν ξέρεις να μοιράζεις.
