Περνάνε τα χρόνια, οι μέρες, οι ώρες
και φέρνει ο χρόνος λιακάδες και μπόρες.
Ξεχνιούνται οι φίλοι, οι παρέες αλλάζουν
τα σπίτια κι οι δρόμοι σαν πρώτα δε μοιάζουν.
Με έρχεται βράδυ και γέρνω κοντά σου
και αιώνια σαν πρώτα χτυπάει η καρδιά σου.
Τους γνώριμους χτύπους τις νύχτες μετρώ
και αιώνια όπως πάντα μου λέει σ’ αγαπώ.
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.
Περνάνε τα χρόνια, ραγίζει η φωνή σου
δεν έχει σαν πρώτα δροσιά το κορμί σου.
Τα μάτια σου χάνουν τη λάμψη την πρώτη
και κάποια ρυτίδα σου κλέβει τη νιότη.
Με έρχεται βράδυ και γέρνω κοντά σου
και αιώνια σαν πρώτα χτυπάει η καρδιά σου.
Τους γνώριμους χτύπους τις νύχτες μετρώ
και αιώνια όπως πάντα μου λέει σ’ αγαπώ.
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.
