Απόψε το βράδυ τα πάντα είν’ αλλιώς,
ατμόσφαιρα πόνου που φέρνει ο χωρισμός,
απόψε το βράδυ σε χάνω έτσι απλά,
αμίλητη μένεις και φεύγεις βιαστικά.
Πες, μια λέξη μόνο πες,
χωρίζουν δυο ζωές
κι εσύ θες να σ’ αφήσω,
πες, μια λέξη μόνο πες,
ή ένα ψέμα βρες
να σε δικαιολογήσω.
Πες μου αν σε ξαναδώ,
πες μου αν σε ξαναγγίξω,
τι ζωή θα `χω να ζω
αν την πόρτα σου ανοίξω.
Πες, μια λέξη μόνο πες,
χωρίζουν δυο ζωές
κι εσύ θες να σ’ αφήσω.
Απ’ αύριο ξέρω τι έχω να περνώ,
απ’ αύριο θα `μαι ένα κορμί νεκρό,
αμίλητη μένεις, χλωμή και σκεφτική
μα στάσου αν θέλεις και πες μου το γιατί.
Πες, μια λέξη μόνο πες,
χωρίζουν δυο ζωές
κι εσύ θες να σ’ αφήσω,
πες, μια λέξη μόνο πες,
ή ένα ψέμα βρες
να σε δικαιολογήσω.
Πες μου αν σε ξαναδώ,
πες μου αν σε ξαναγγίξω,
τι ζωή θα `χω να ζω
αν την πόρτα σου ανοίξω.
Πες, μια λέξη μόνο πες,
χωρίζουν δυο ζωές
κι εσύ θες να σ’ αφήσω,
πες, μια λέξη μόνο πες,
ή ένα ψέμα βρες
να σε δικαιολογήσω.
Πες.
