Διώξε με, λοιπόν, μην κάνεις πίσω
Σε παρακαλώ μη λυπηθείς
Ήτανε γραφτό να σ’ αγαπήσω
Ήτανε γραφτό να μ’ αρνηθείς
Πες πως μ’ αντάμωσες μια νύχτα σ’ ένα όνειρο
Πες πως με ξέχασες σαν ήρθε το πρωί
Και μη σκεφτείς ότι για με δεν ήσουν όνειρο
Και μη νοιαστείς τι θ’ απογίνω στη ζωή
Άσε με λοιπόν να σε σκεπάσω
Κάνει απόψε τόση παγωνιά
Και τα μάτια κλείσε να περάσω
σαν σκιά στη μαύρη λησμονιά
Πες πως μ’ αντάμωσες μια νύχτα σ’ ένα όνειρο
Πες πως με ξέχασες σαν ήρθε το πρωί
Και μη σκεφτείς ότι για με δεν ήσουν όνειρο
Και μη νοιαστείς τι θ’ απογίνω στη ζωή
