Καρδιά μου, τι φοβάσαι,
τι έχεις πια να χάσεις,
πες τα της τώρα χύμα,
πες τα της να ξεσπάσεις.
Πες τα, καρδιά μου, πες τα, τι σου ‘χει κάνει πες τα,
και τώρα που σε πρόδωσε ζητάει και τα ρέστα,
πες τα, καρδιά μου, πες τα, να ξεθυμάνεις πες τα,
κι ύστερα με τον πόνο σου κάθισε και βρες τα.
Τι έχεις να θυμάσαι,
καρδιά μου, από `κείνη,
το θύμα μόνο να `σαι
που μια ζωή της δίνει.
Πες τα, καρδιά μου, πες τα, τι σου ‘χει κάνει πες τα,
και τώρα που σε πρόδωσε ζητάει και τα ρέστα,
πες τα, καρδιά μου, πες τα, να ξεθυμάνεις πες τα,
κι ύστερα με τον πόνο σου κάθισε και βρες τα.
Καρδιά μου, βρες το θάρρος
ν’ ανοίξεις άλλους δρόμους,
ήταν μεγάλο βάρος
για τους δικούς σου ώμους.
Πες τα, καρδιά μου, πες τα, τι σου ‘χει κάνει πες τα,
και τώρα που σε πρόδωσε ζητάει και τα ρέστα,
πες τα, καρδιά μου, πες τα, να ξεθυμάνεις πες τα,
κι ύστερα με τον πόνο σου κάθισε και βρες τα.
