x

Πεθαίνω

Καλλιτέχνης: Bong Da City
Άλμπουμ:
Συνθέτης:
Στιχουργός:
Είδος μουσικής: RAP
Θεματολογία:
Έτος Κυκλοφορίας:

Ε, γενιά θυμήσου
Super fuck, ένα, δύο

Είναι τόσο απλό για μένα
Καθρεφτίζω ό,τι μισούνε, γι’ αυτό πριν κάτσουν να μ’ ακούσουν έχουν τι να πούνε.
Φυσικά και δε μας νιώθουν. Εδώ δεν καταλάβανε ακόμα ότι δεν το ‘χουν
Γι’ αυτό σε κόβω για παρθένα. Ένα τσιμπούκι σου ‘δωσα κι εσύ το ‘κανες θέμα
Μα μη δεχθείς το αναπόφευκτο, ζήσε την τελευταία νύχτα πάνω στην υδρόγειο.
Ούτε καν προσέχω πίσω μου, ο καλύτερος MC μετά από μένα είναι φίλος μου.
Απλώνω το χέρι μα παίζει πρόβλημα, δε μ’ ακουμπάν, δεν υπάρχω, είμαι ολόγραμμα
Εν πάσει περιπτώσει, κυκλοφορώ στα μέρη μου κι αυτό όταν νυχτώσει.
Πίνω το αίμα τους για πλάκα, να μοιάζουνε τα δόντια μου κι η γλώσσα με τα μάτια
Όταν μιλώ χωρίς να ξέρω, γουστάρω πιο πολύ κι απ’ το να φτύνω ένα γέρο.
Εγώ κι εσύ δε μοιάζουμε, ακόμα και να φέρεις τους πούσ… να σ’ αλλάξουνε.
Πιο κόπανος πεθαίνω, μεθαύριο με βρίσκουνε στο σπίτι μου κρεμασμένο
Το μόνο προσόν μου πως δεν αντέχομαι έτσι δεν καταλήγουν να βαριούνται να με βλέπουνε.

Γενιά του μίσους, Μασόνων στίχους, μασάν τα λόγια τους, είναι αρχή της Αποκάλυψης,
Illuminati τα μυαλά μας υπό κάλυψη.
Σ’ ένα δωμάτιο με υποτονική διάθεση, φέτος δεν παίζει ανακοχή θα δεις κατάθλιψη
Βρίθω να πάρω κεφάλια με τόση άνεση, και καυλ……. να σκάσεις φέτος, με τέτοιες μπάρες ανταγωνισμός χαμένος
Γαμώ τα τέσσερα στοιχεία είσαι βλαμμένος, δεν παίζει Rap μην είσαι παραμυθιασμένος
Συμβόλαιο αίματος δεν έχω ψυχή, έχω τη γκόμενα του κάθε MC κι αυτό πονάει
Έχω ένα δαίμονα, δεν έχω ψυχή παραμιλά στις μπάρες δίπλα απ’ τ’ αυτί, μετά γελάει..

Μέσα στην πόλη της διχόνιας, την πόλη της πουσ…
δεν εμπιστεύομαι κανέναν γι’ αυτό μη με κοιτάς
Παλεύω με τον εαυτό μου 24 ώρες τη μέρα
δε θέλω να μάθω κανενός πούσ… τα νέα, είμαι μόνος μου
Μόνο εγώ και τ’ αδέρφια μου και δε θέλεις να μπλέξεις γιατί θα νιώσεις τα χέρια μου
Έχετε θράσος, αντί να βλέπετε τις μούφες σας, κράζετε εμάς παλιομο…
αλλά στην π…. μας. Κοίτα γύρω μας το παίζει τρελός
όλοι θέλουν να σε φάνε διαρκώς και διακαώς
Λοιπόν δεν καίγομαι, πάρε τ’ αρχ…. από τώρα, έχω σοβαρά προβλήματα και δε μου φτάνει η ώρα
Μαλακ… και δε σας φταίει κανείς Για να με δεις πρέπει να νιώσεις και να βελτιωθείς
Πρέπει ν’ αδειάσεις το κεφάλι σου απ’ όλα τα σκατά που σου ‘χουν μάθει. Παίζει βλάβη και δεν το ‘χεις καταλάβει
Δε με νοιάζει τι θα πουν γιατί όλα είναι προβλέψιμα, το μόνο που με νοιάζει είναι να βγάζω συναίσθημα
Κολλημένος στη ρουτίνα, μισώ τα πάντα γύρω μου, σέβομαι λίγους αλλά πιο πολύ τους φίλους μου

Όλοι τους ακούνε Bomb ή άλλη αηδία. Όλους σας γαμ…. μην το παίζετε ιστορία
Τέρμα τ’ αστεία, δε μ’ αρέσω μία βλάκα, τέρμα τ’ αστεία καθόλου δε μ’ αρέσεις βλάκα
Σε πλάκωσα και μου ‘ρθες με τη μάνα σου, αποτέλεσμα ήταν να φύγω με τη μάνα σου
Ωμό πορνοστάρ πόσο α και ο, θα είχα φράγκα απ’ τη Σειρήνα κιόλας αύριο
Πετάω σπόντες για όποιον τις πάρει πρέφα κι απ’ το παράθυρο γυναίκα σκύλα τρέχα
Δεν έχω ώρα ούτε για μένα, ώρες που δεν ξέρω τι μου φταίει βρίζω εσένα
Η τρύπα σου με κάνει να νυστάζω, τ’ όνομά σου ακούω κι αηδιάζω, αηδιάζω, αηδιάζω