Θα κλάψω αυτή τη νύχτα
μα όχι για πολύ
κι ούτε για τίποτα σπουδαίο.
Ο πόθος να σε κάνει να πονάς
είναι σχεδόν ωραίο.
Θα κλάψω αυτή τη νύχτα
μα όχι για πολύ
κι ούτε για τίποτα σπουδαίο.
Σε τόση στοργή μέσα
να γυρεύω εγώ γιατί
άστοργη πεθυμιά;
Κοιμάσαι δίπλα μου, άγγελέ μου εσύ
η φλόγα σβήνει στης ανάσας σου τ`αγέρι
κι έξω απ`την πόρτα των ματιών σου την κλειστή
ψάχνω κι εγώ για κάποιου ονείρου το λημέρι.
Θα κλάψω αυτή τη νύχτα
μα όχι για πολύ
κι ούτε για τίποτα σπουδαίο.
