Ο κόσμος μας που ξέραμε άλλαξε,
Το μέλλον αβέβαιο μπροστά μας,
Τα μόνα που σίγουρα βολεύτηκαν,
Είναι τα ψυχολογικά μας.
Γι’ αυτό θα μείνω,
Εγκεφαλικά ανισόρροπη,
Ψυχολογικά ασταθής,
Γιατί είναι πάντα τόσο αλλοπρόσαλλη,
Η κατεύθυνση της ζωής.
Εγκεφαλικά ανισόρροπη,
Ψυχολογικά ασταθής,
Μέσα στου ονείρου μου τη θάλασσα,
Να μην εισβάλει κανείς.
Την χώρα του ποτέ ας προστατεύσουμε,
Με όλα τα παιδιά απ’ την ψυχή μας,
Και ίσως τότε να καταφέρουμε,
Να δώσουμε οξυγόνο στη ζωή μας.
Μα εγώ θα μείνω,
Εγκεφαλικά ανισόρροπη,
Ψυχολογικά ασταθής,
Γιατί είναι πάντα τόσο αλλοπρόσαλλη,
Η κατεύθυνση της ζωής.
Εγκεφαλικά ανισόρροπη,
Ψυχολογικά ασταθής,
Μέσα στου ονείρου μου τη θάλασσα,
Να μην εισβάλει κανείς.
Είναι μέρες που μ ’αρέσει να βολτάρω,
Ν ’αγοράζω ό,τι βρω,
Να χαζεύω τις βιτρίνες, να βαριέμαι, να πονώ,
Να χτυπιέμαι απ’ τα νεύρα και να σπάω ό,τι βρω,
Να πετάω απ’ τη χαρά μου,
Κι όλο τον κόσμο ν’ αγαπώ,
Να μην βλέπω, μην ακούω, μην μιλάω με κανέναν,
Να μην θέλω ν’ απαντάω τα τηλέφωνα μια μέρα.
Εγκεφαλικά ανισόρροπη, ανεξέλεγκτη, ακατάστατη, αλλοπρόσαλλη.
