Πήραν τ’ Ανάπλι, πήραν το, πήραν το Γαλαξίδι
το κάστρο της Μονεμβασιάς, τον ανθισμένο δρόμο
Κι όπου δρομάκι ερημιά κι όπου καημός αηδόνι
κι όπου εκκλησιά μια Παναγιά κι αγρύπνια το λυχνάρι.
Κι όπου `ναι αγαπητικιά, φυτρώνει κυπαρίσσι
κι όπου `ναι εκείνος που πονά, μαλαματένια βρύση.
Πήραν τ’ Ανάπλι, πήραν το, πήραν το Γαλαξίδι
το κάστρο της Μονεμβασιάς, το μυρωμένο δρόμο
