Θα ‘θελα να ‘ταν η ζωή
χαμόγελο στην ερημιά μας·
ένα τραγούδι κάθε πρωί,
μι’ αχτίδα ήλιος στην καρδιά μας.
Μα όλα έρχονται αλλιώς,
κι εσύ γιορτή χαμένη.
Μας πήρε τ’ όνειρο ο καιρός
και μείναμε δυο ξένοι.
Αχ, πήρε τ’ όνειρο ο καιρός
και μείναμε δυο ξένοι.
Θα ‘θελα να ‘ταν η ζωή
σαν τ’ άγιο γέλιο του εργάτη·
όπως το γράμμα ένα πρωί
που φτάνει για τον μετανάστη.
