Ξημέρωσε για μένα και ανάσανα,
στον κόκορα τα φόρτωσα τα βάσανα,
έξω φτώχεια τώρα πια
και στα φρύγανα φωτιά,
οι πίκρες ‘δώ κι εμπρός δεν έχουν πέραση,
η νιότη, βλέπεις, θέλει καλοπέραση.
Έχω κέφι, έχω κέφι
και χαρά, χαρά τρελή,
μου ‘φεξε η τύχη,
πιάνω την καλή,
μου ‘φεξε η τύχη,
πιάνω την καλή.
Στο φούντο έχω ρίξει κάθε έννοια μου,
δεν την χαλάω πια τη ζαχαρένια μου,
έχω γίνει ένας λεφτάς,
κάργα είναι, είν’ ο μπεζαχτάς,
ρεζέρβες έχω κι αν με πιάσει λάστιχο,
στου διαόλου, όλα, το κατάστιχο.
Έχω κέφι, έχω κέφι
και χαρά, χαρά τρελή,
μου ‘φεξε η τύχη,
πιάνω την καλή,
μου ‘φεξε η τύχη,
πιάνω την καλή.
