Κάποιος να με άκουγε
Για να βοηθήσει
Τη στιγμή που χάθηκε
Χάθηκα κι εγώ
Να τον παρακάλαγε
Να ξαναγυρίσει
Κι όλη η γη να φώναζε
Πως τον αγαπώ
Πίκρα που δεν την αντέχω
Η φωνή μου έτρεμε
Ίδια μοίρα που σε παίρνει
Πίσω θα σε έφερνε
Πίκρα με έχεις πια κεράσει
Πες μου τι σου έκανα
Αν ποτέ σου με ξεχάσεις
Πιο καλά να πέθαινα
Την καρδιά σταμάτησα
Μόνη πως να ζήσω
Αφού δε σε ξέχασα
Ούτε το μπορώ
Όσο κι αν προσπάθησα
Την πληγή να κλείσω
Τον καημό δε σκότωσα
Μέσα απ’ το μυαλό
