Αγκαλιασμένοι, ερωτευμένοι
κι η γη γυρίζει απ’την αρχή
χωρίς αμάξια η Πατησίων
γίνεται η πόλη χωριό Κυριακή,
ένα γλαστράκι που είχε ρημάξει
τώρα ο γείτονας φροντίζει πιστά
Τη μέρα ανθίζει, το βράδυ σωπαίνει
φέρνει τη άνοιξη κοντά.
Πιο κοντά κι αγαπημένοι
που ήμασταν ξένοι
πριν πούμε ένα γεια.
Πιο κοντά ο ένας στον άλλον
στο ίδιο κρεβάτι η αγάπη νικά.
Εξαντλημένοι, γοητευμένοι
παραδομένοι στη ζωή
τα γέλια φωτίζουν το δίπλα μπαλκόνι
θυμίζει ταινία, θερινή προβολή
ελεύθερος χρόνος, αλλάζει ο κόσμος
το πιο όμορφο ακόμα δε στο ‘χω πει,
η άνοιξη θα ΄ρθει και θα ‘σαι 30
και η Πατησίων θα μοιάζει νησί!
Πιο κοντά κι αγαπημένοι
που είμασταν ξένοι
πριν πούμε ένα γεια
Πιο κοντά ο ένας στον άλλον
στο ίδιο κρεβάτι η αγάπη νικά.
