Τα δίχτυα σου, ω, τα άπλωσες, παντού να με μπερδέψεις,
και ρίχνεις δόλωμα πολύ, ίσως και με πλανέψεις.
Μόνον εμένα δεν μπορείς για να με ξελογιάσεις,
κοίταξε άλλονε να βρεις, να παίξεις, να γελάσεις,
κοίταξε άλλονε να βρεις, να παίξεις, να γελάσεις.
Πλανεύτρα άπονη καρδιά τον κόσμο βασανίζεις,
εμένα λες πως αγαπάς κι αλλού φιλιά χαρίζεις.
Μόνον εμένα δεν μπορείς για να με ξελογιάσεις,
κοίταξε άλλονε να βρεις, να παίξεις, να γελάσεις,
κοίταξε άλλονε να βρεις, να παίξεις, να γελάσεις.
Γι’ αυτό κι εγώ δε θέλω πια, να με ξαναπειράζεις,
όταν περνώ να μου μιλάς, αν κλαις ν’ αναστενάζεις.
Μόνον εμένα δεν μπορείς για να με ξελογιάσεις,
κοίταξε άλλονε να βρεις, να παίξεις, να γελάσεις,
κοίταξε άλλονε να βρεις, να παίξεις, να γελάσεις.
Κοίταξε άλλονε να βρεις, να παίξεις, να γελάσεις,
κοίταξε άλλονε να βρεις, να παίξεις, να γελάσεις.
μόνον εμένα δεν μπορείς για να με ξελογιάσεις,
μόνον εμένα δεν μπορείς για να με ξελογιάσεις.
