Για ανήφορο μας λένε και κατήφορο,
κανείς τους δεν μας λέει για ίσιους δρόμους,
το σχέδιο της ελπίδας είναι επίφοβο
τα όνειρα βουνά πάνω στους ώμους,
Στα μάτια μας χαράξαν την απόγνωση
και βάζουν στο μυαλό μας παρωπίδες,
τα λόγια τους υπόσχονται την όαση
μα κρύβουν μυστικά φρούδες ελπίδες.
Κι αν βάζουν σύρτες στις ψυχές μας,
στο στόμα μας ταινία,
υπάρχουν πεζοδρόμια, υπάρχει κι η πλατεία.
υπάρχουν πεζοδρόμια, υπάρχει κι η πλατεία.
Mιλάνε για ένα τέλος που είναι αίσιο,
για όνειρα που γίνονται εξατμίσεις
κοπάδι που μας κλείνουν σ΄ένα πλαίσιο,
και πυρ σ’όποιον έχει αντιρρήσεις,
μας δίνουνε υποσχέσεις ανεκπλήρωτες
με φόντο την παγκόσμια ειρήνη,
μας ρίχνουνε καπνούς μας θέλουν είλωτες
με αρχηγό το κράτος ασπιρίνη.
Κι αν βάζουν σύρτες στις ψυχές μας,
στο στόμα μας ταινία,
υπάρχουν πεζοδρόμια, υπάρχει κι η πλατεία
υπάρχουν πεζοδρόμια, υπάρχει κι η πλατεία